W wywiadzie wideo podczas Światowego Forum Ekonomicznego 2020 w Davos, autor i psycholog organizacji Adam Grant rozmawiał z redaktor Business Insider Sarah Silverstein o tym, jak wybierać liderów, jak narcyzm może być pozytywny i dlaczego należy zapomnieć o strachu przed przegapieniem (FOMO). Grant sugeruje, że aby być szczęśliwym, należy zamiast ubolewać nad tym, co się przegapiło, cieszyć się, że nie robi się czegoś, czego się nienawidzi. W tym żywym wywiadzie Grant proponuje nowe sposoby postrzegania swoich liderów i siebie samego.
Tłumaczenie maszynowe opracowane na szkolenie z prowadzenia prezentacji, może zawierać nieścisłości i błędy językowe.
Take-Aways
- Kierownicy często wybierają menedżerów, którzy nie potrafią zarządzać. Czy ludzie wybierają liderów, którzy nie potrafią przewodzić?
- Narcyzm może być toksyczny, ale ludzie z „pokornym narcyzmem” mogą być wspaniałymi liderami.
- Jeśli koncentruje się Pan na poszukiwaniu szczęścia, to prawdopodobnie poświęca Pan zbyt dużo czasu na myślenie wewnętrzne.
Podsumowanie
Kierownicy często wybierają menedżerów, którzy nie potrafią zarządzać. Czy ludzie wybierają liderów, którzy nie potrafią przewodzić?
Często liderzy firm wybierają menedżerów na podstawie cech, które nie są związane z ich zdolnością do zarządzania. Czy ten błąd dotyczy również wyboru przywódców politycznych? W jaki sposób cechy, które powodują, że ludzie na kogoś głosują, są skorelowane ze zdolnością kandydata do przewodzenia?
Jest to korelacja negatywna, ponieważ cechy, które przyciągają wielu ludzi z daleka, mogą być trujące, gdy są w pobliżu. Osoby, które nie znają dobrze narcyza, mogą uważać go za pewnego siebie, ujmującego i często wizjonerskiego. Jeżeli jednak pracują Państwo blisko z narcyzem, wiedzą Państwo, że nie bierze on odpowiedzialności za porażki, nie słucha i zawsze kradnie zasługi. Członkowie zespołu, którzy stawiają takie osobowości na stanowiskach kierowniczych, żałują tej decyzji.
„Im większe prawdopodobieństwo, że zostaniesz wybrany, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że będziesz skuteczny.” (Adam Grant)
W wyborach często bardziej liczy się charyzma kandydata niż jego umiejętności. Kandydowanie na urząd powinno wymagać uzyskania licencji, analogicznej do tej, którą muszą zdobyć piloci, aby móc latać, prawo jazdy lub prawo wykonywania zawodu lekarza. Test ten mógłby obejmować opcje „open book” lub „telefon do przyjaciela”, ponieważ poleganie na innych ludziach jest częścią pracy wybranego przywódcy. Brak testu kwalifikacyjnego jest nieuzasadniony i nieracjonalny. Kandydaci powinni wykazać się podstawową wiedzą z zakresu historii i obywatelstwa. Wartościowy test na przywództwo ujawniłby również, jak dana osoba podejmuje decyzje i rozwiązuje konflikty.
Narcyzm może być toksyczny, ale ludzie z „pokornym narcyzmem” mogą być wspaniałymi liderami.
Narcyzi mają zawyżone poczucie własnej wartości i odrzucają odpowiedzialność za swoje niepowodzenia. Natomiast pokorni narcyzi łączą wizjonerskie, pewne siebie elementy narcyzmu ze świadomością braku doskonałości.
Podczas swojej pierwszej pracy w Apple współzałożyciel firmy Steve Jobs był zdecydowanie narcyzem, być może tak kompletnym narcyzem, jak tylko człowiek może być. Kiedy wrócił do firmy po jej zwolnieniu, nadal miał swoją dynamiczną wizję i mistrzowską wolę, ale został upokorzony. W jednym z przemówień Jobs porównał zwolnienie z Apple do konieczności zażycia nikczemnej dawki lekarstwa, ale jak zrozumiał, okazało się, że było to lekarstwo, którego potrzebował.
„[Jeśli] słucha Pan innych ludzi (…), może to skierować niektóre z Pańskich cech narcystycznych w bardziej produktywnym kierunku”. (Adam Grant)
Narcyzi mogą być „agenturalni”, czyli mieć poczucie wyższości – lub „wspólnotowi”. Ci ostatni nadal uważają, że są wyjątkowi, ale chcą zmieniać rzeczy na lepsze dla innych ludzi.
Jeżeli skupia się Pan na poszukiwaniu szczęścia, to prawdopodobnie poświęca Pan zbyt wiele czasu na wewnętrzne myślenie.
Szczęście nie jest właściwym celem. Im bardziej skupia się Pan na osiągnięciu stanu szczęścia, tym mniej go Pan odczuwa. Dzieje się tak po części dlatego, że zbyt wiele uwagi poświęca Pan ocenie tego, jak sobie radzi wewnętrznie, zamiast doświadczać swojego życia w teraźniejszości.
„Ludzie, którzy przywiązują ogromną wagę do szczęścia, są znacznie mniej szczęśliwi.” (Adam Grant)
To z kolei może wywołać strach przed przegapieniem (FOMO), co prowadzi do ROMO, czyli żalu, że się nie uczestniczyło. Autor Oliver Burkeman ma nowe podejście do tej kwestii: Zamiast czuć się źle z powodu tego, co mogło Pana ominąć, proszę się cieszyć lub radować z tych wszystkich przykrych zadań lub obowiązków, których nie musi Pan wykonywać. To, co nazywa on JOMO – radością z braku – może zmienić Pana perspektywę na lepsze. I może nawet uczynić Państwa szczęśliwymi.
O prelegentach
Prowadząca Sarah Silverstein, redaktor naczelna amerykańskiego portalu informacyjnego Business Insider, przeprowadza wywiad z psychologiem organizacji, autorem i profesorem Wharton Business School Adamem Grantem.