Siła pełnego wdzięku lidera, Alexsys Thompson

Trenerka Alexsys Thompson wyjaśnia, w jaki sposób połączenie z celem, przyjęcie postawy wdzięczności i kierowanie ludźmi z wdziękiem zmieni Państwa życie i sposób przewodzenia. Jej rady dotyczą nie tylko menedżerów i kadry kierowniczej, ale każdego, kto szuka znaczenia i inspiracji. Thompson przyznaje, że odkrywanie swojego wewnętrznego „ja” wymaga zaangażowania, ale – jak przekonuje – nagrody z nawiązką rekompensują trudy podróży.

Streszczenie oryginału tłumaczone algorytmicznie (przepraszamy za ewentualne błędy) jako materiał na nasze szkolenia z zarządzania.

Take-Aways

• Wewnętrzna podróż prowadzi do wdzięcznego przywództwa.
• Zaangażowane osoby są przykładem zasad łaski.
• Łaska przenosi przywództwo na inny poziom.
• Niech sześć podstawowych zasad poprowadzi Panią do wdzięku.
• Wdzięczność jest bramą do samopoznania.
• Proszę zestroić swoje ja i swoją duszę.
• Gdy łaska zapuka do Państwa drzwi, proszę je otworzyć.

Podsumowanie

Pańska wewnętrzna podróż prowadzi do pełnego wdzięku przywództwa.
Pełni wdzięku liderzy rozumieją swój cel i praktykują autentyczność oraz odpowiedzialność zarówno w życiu zawodowym, jak i osobistym. Podjęcie się przywództwa z wdziękiem jest wyzwaniem, ale może być jedną z najważniejszych misji, jakie Państwo podejmą.

„Podróż w kierunku łaski nie zawsze jest łatwa. Wymaga wrażliwości i pracy. Ale warto.”
Wdzięczne przywództwo wymaga połączenia się z miłością, współczuciem i autentycznością własnego wnętrza. Wiele osób o miłym sercu i uprzejmości jest w pracy niemiłych i nieprzyjemnych. Z kolei silni, zdecydowani liderzy w biurze – szczególnie kobiety – mogą stać się nieśmiali i czuć się bezsilni w domu. Ta niemożność dopasowania różnych aspektów swojej osobowości powoduje znaczny stres emocjonalny i fizyczny. Stworzenie pełnej i wiarygodnej wersji siebie wymaga szczerej oceny tego, kim Pan jest teraz i kim chciałby Pan się stać. Wdzięczne przywództwo opiera się na takiej samoanalizie.

Wdzięk pozwala Panu poradzić sobie w każdej sytuacji. Może Pan okazać empatię członkowi zespołu, który zmaga się z problemem osobistym, a w następnej chwili pewnie poprowadzić ważne spotkanie. Pełni wdzięku liderzy rozumieją, że ich zadaniem jest służyć innym i pomagać im w osiągnięciu sukcesu. Zapewniają to, czego ich ludzie potrzebują w danym momencie.

Zaangażowane osoby są przykładem zasad łaski.
Rose Marcario, dr Martin Luther King Jr. i Jane Goodall są przykładami wdzięcznego przywództwa. W 2016 r. Marcario, prezes firmy Patagonia, doprowadziła do tego, że jej firma przekazała każdy grosz z przychodów ze sprzedaży w Czarny Piątek na rzecz grup ekologicznych. Patagonia zainicjowała również program Worn Wear, który zachęca klientów do kupowania i sprzedawania używanych ubrań Patagonii.

„Łaska jest kluczem do trwałego szczęścia, bardziej satysfakcjonującej pracy i wyników, które mają wpływ na świat”.
King, pastor i aktywista, na nowo ukształtował amerykańskie prawa obywatelskie, ale nigdy nie poświęcił swojego człowieczeństwa ani miłości do tych, którzy mu się sprzeciwiali. W środowisku pełnym przemocy i nienawiści King nalegał na tolerancyjne i pokojowe podejście. Pokazał, jak można jednocześnie czuć gniew i zachowywać się cywilizowanie. Walcząc o sprawę większą od siebie, King udowodnił, że nie trzeba być zgorzkniałym wobec osób o przeciwnych poglądach.

Jane Goodall zaangażowała się w pomoc dla populacji szympansów w Afryce i postanowiła zamieszkać wśród nich. Zainwestowała swoje emocje i swoją wiedzę naukową w realizację celu swojego życia. Mimo ówczesnej dezaprobaty naukowców, nadała szympansom imiona zamiast numerów. Integrując się ze społecznością szympansów, prowadziła przełomowe badania nad ich zachowaniami i cechami osobowości. Goodall nigdy nie straciła wdzięku i pokory.

Gracja przenosi przywództwo na inny poziom
Gracja pojawia się, gdy nawiązuje Pan kontakt ze swoimi najgłębszymi emocjami i wprowadza je do swoich relacji. Gracja pozwala na wkroczenie na nieznane i czasami niewygodne terytorium. Autorka Alexsys Thompson doświadczyła łaski na własnej skórze w wieku 20 lat, gdy pracowała w organizacji pomagającej rodzicom zaginionych dzieci. Pewne małżeństwo dowiedziało się o zabójstwie swojej córki, ale pośród surowego, nieopisanego żalu okazało współczucie i przebaczenie domniemanemu zabójcy. Postawa tej pary otworzyła Thompson oczy na siłę łaski i zainspirowała ją do własnej podróży w kierunku wdzięku.

„Pełen wdzięku lider potrafi w jednej chwili odsunąć się do tyłu, a w następnej maszerować do przodu, wyczuwając, co dyktuje sytuacja”.
Pełne wdzięku przywództwo jest celowe i dynamiczne. Można je świadomie ćwiczyć, aż stanie się nawykowym zachowaniem. Wdzięczni liderzy muszą dostosowywać się do różnych sytuacji. O ile prowadzenie z tyłu jest godne podziwu, o tyle w sytuacji kryzysowej liderzy z wdziękiem szybko wysuwają się na czoło i torują drogę innym. Pełni wdzięku liderzy nie szukają okazji, aby pogłaskać swoje ego lub przypisać sobie zasługi; ich troską są ludzie z ich zespołu. Jako liderzy rozumieją, że każdy odgrywa rolę w pozytywnych rezultatach. Pełni wdzięku liderzy mogą uważać, że wiedzą już, jak poradzić sobie z danym wyzwaniem, ale cierpliwie pozwalają swoim zespołom na zbadanie także innych możliwych rozwiązań.

Pełne wdzięku przywództwo jest podwyższoną formą świadomego przywództwa, które wymaga wysokiego poziomu samoświadomości i ciągłego dążenia do zwiększenia świadomości siebie, innych i okoliczności. Miłość i współczucie należą do istoty wdzięcznych liderów; wywołują te emocje w sposób naturalny, bez konieczności zatrzymywania się i myślenia o tym. Niezależnie od okoliczności, liderzy z wdziękiem oferują innym empatię i nigdy nie przestają się doskonalić.

Niech sześć podstawowych zasad poprowadzi Państwa do wdzięku.
Aby rozwijać się jako lider, proszę zastosować te sześć zasad przywództwa z wdziękiem.

„Liderzy często opierają się przed łaską. Podstawową przyczyną jest brak świadomości, że jest ona potrzebna.”
Nie należy oczekiwać, że uda się je opanować, są one płynne i wymagają stałej czujności w miarę rozwoju Państwa podróży przywódczej:

„Integracja: Umysł, ciało i dusza” – Określenie celu swojego życia i dopasowanie go do swoich działań. Napisać osobistą deklarację wizji, która pomoże Państwu znaleźć jasność i przezwyciężyć zamieszanie. Proces zaglądania w głąb swojego umysłu i duszy wymaga zaangażowania, determinacji i czasu. Należy wyrobić w sobie nawyk słuchania swojego ciała i zwracania uwagi na jego sygnały.
„Ewolucja: Zestrojenie duszy i siebie” – Sprawdzić, czy Państwa podstawowe przekonania i wartości są zgodne z Państwa celem w życiu. Czasami odkrywa się rozbieżność między swoimi zasadami a zachowaniem. Nie oznacza to, że musi być Pan doskonały, ale jeżeli zda Pan sobie sprawę z rozbieżności, należy dążyć do ich skorygowania.
„Przejrzystość: Ja i inni” – Pełni wdzięku liderzy pokazują swoje prawdziwe ja w tym, jak się zachowują i komunikują. Ludzie, którzy mówią jedno, a robią drugie, rzadko kłamią celowo; zamiast być wiernymi sobie, mówią to, co myślą, że powinni zrobić. Praktykowanie autentyczności wymaga odwagi i gotowości do bycia niewygodnym i bezbronnym.
„Łączenie: Ja i świat” – Liderzy zakotwiczeni w łasce rozumieją swój związek z innymi. Wiedzą, jak relacje kształtują ich życie i jaki wpływ mają ich działania na innych ludzi. Łaska jest możliwa, gdy połączy się swój umysł z sercem.
„Współtworzący: Innowacyjni” – Pełni wdzięku liderzy są otwarci na niekonwencjonalne rozwiązania. Rozważają możliwości. Pełni wdzięku liderzy dostrzegają znaczenie tworzenia zróżnicowanych zespołów, w których znajdują się różne talenty i ekspertyzy.
„Współczująca siła: We wszystkim” – Wybitni liderzy są odpowiedzialni, skuteczni i zorganizowani. Wiedzą, kiedy należy zrobić przerwę, cofnąć się i docenić spokój. Cisza sprzyja introspekcji i otwiera przestrzeń na docenienie i współczucie. Pełni gracji liderzy w pełni zanurzają się w teraźniejszości, jednocześnie zawsze patrząc w przyszłość.
Wdzięczność jest bramą do samopoznania.
Wielu liderów sabotuje swoje życie zawodowe i osobiste, skupiając się na negatywach i nie doceniając pozytywów. Wdzięczność daje alternatywną perspektywę i pomaga odkryć obszary swojego przywództwa, które nie działają – i naprawić je.

Osoby, które polegają głównie na swoim intelekcie, często mają problemy z wdzięcznością, ponieważ zapominają, że kontakt z innymi odbywa się poprzez serce, a nie głowę. Liderzy muszą wykroczyć poza relacje z ludźmi na podstawie wyników i wydajności. Gdy rozwinie Pan wdzięczność, stanie się Pan bardziej cierpliwy i wyrozumiały w komunikacji z pracownikami.

Wdzięczność daje komfort w obliczu poważnych wyzwań. Zamiast czuć się przytłoczonym, zatrzymuje się Pan, aby docenić dobre rzeczy w swoim życiu i uświadomić sobie, że Pana problemy nie są tak duże, jak Pan sobie wyobrażał. Współczucie, które rozwija się dzięki wdzięczności, czyni Pana bardziej empatycznym i ciekawym – i mniej osądzającym.

Kiedy Thompson pracował jako rekruter w gazecie Houston Chronicle, jedna z firmowych gazet w Seattle kończyła działalność. Przydzielona do zespołu ds. redukcji zatrudnienia, Thompson postanowiła podczas lotu do Seattle, że będzie cierpliwa i życzliwa w kontaktach z osobami tracącymi pracę. Thompson wierzyła, że może pomóc zmniejszyć ich ból, będąc obecną i słuchając bez wydawania osądów.

Niektórzy krzyczeli na nią w złości. Inni doceniali jej empatyczne podejście. Po powrocie do Houston firma zwolniła Thompson – i nikt nie wysłuchał jej historii.

Jest miejsce zarówno na miłość, jak i współczucie. Jednak miła jako substytut współczucia to bałagan, który może się zdarzyć.

Zachowanie otwartego serca w rozmowach pełnych gniewu lub urazy jest często przerażające. Jednak właśnie w takich momentach ludzie najbardziej potrzebują miłości i współczucia. Dzięki swojemu człowieczeństwu staje się Pan niezapomnianym liderem. Współczucie to nie to samo, co bycie miłym. To ostatnie może być przyjemne, ale niekoniecznie jest prawdziwe. Miłość można wykorzystać, aby ukryć problem i uniknąć jego rozwiązania. Współczucie zawsze brzmi prawdziwie, niezależnie od tego, czy moment jest komfortowy.

Dostosować siebie i swoją duszę.
Jeżeli ma Pani nadzieję na osiągnięcie zgodności, warto zrozumieć różnicę pomiędzy jaźnią a duszą. Jaźń reprezentuje Pana ego – sumę Pana wychowania, środowiska i doświadczeń. Ego kształtuje Pana stosunek do innych i sposób poruszania się po świecie. Wpływy zewnętrzne nie mają wpływu na duszę, która jest esencją Pana duchowej istoty – tym, co towarzyszyło Panu w świecie. Dusza nie ma żadnych celów.

„Aby zostać liderem, trzeba zazwyczaj przejść od funkcji wykonawczej do roli wpływowej”.
Ja i dusza nie konkurują ze sobą. Jedno nie jest lepsze od drugiego. Niedopasowanie występuje zazwyczaj podświadomie, ponieważ doświadczenia życiowe tworzą warstwy, które przysłaniają istotę. Na przykład sportowiec może być z natury głęboko współczujący, ale rywalizacja zmusza go do przebiegnięcia obok kontuzjowanego zawodnika z drużyny przeciwnej. Ludzie mogą spędzić całe życie nieświadomi tej rozbieżności, nie mogąc pozbyć się dręczącego uczucia, że czegoś brakuje. Proszę zadawać głębokie, dociekliwe pytania o cel swojego życia, aby uzyskać wgląd w swoją duszę.

Pełni wdzięku liderzy analizują swoje zachowanie, szczególnie wtedy, gdy postępują niezgodnie ze swoim prawdziwym charakterem. Na przykład, osoba o spokojnym usposobieniu, która krzyczy na kolegę, może zdać sobie sprawę, że postąpiła niewłaściwie, a następnie przyjąć odpowiedzialność i zobowiązać się, że to się już nie powtórzy.

W dążeniu do wyrównania, proszę rozważyć nawiązanie relacji, których Pan unikał, ponieważ ludzie wydawali się nieprzystępni lub nieprzyjaźni. Pana ego może przekazywać Panu niedokładne informacje na podstawie wcześniejszych wrażeń lub doświadczeń. Nie ma Pan nic do stracenia, jeśli ponownie przeanalizuje Pan te potencjalne relacje. W rzeczywistości może Pan zyskać przyjaciela.

Gdy łaska zapuka do Państwa drzwi, proszę je otworzyć.
Katalizator do wprowadzenia łaski do swojego życia może pojawić się na różne sposoby. Być może w głębi duszy ma Pan dokuczliwe uczucie, że coś jest nie w porządku. A może szef mówi Panu, że musi Pan poprawić swoje wyniki. Źródło inspiracji nie jest tak ważne, jak Pana zobowiązanie do działania. Kiedy zdecyduje się Pan podjąć wyzwanie, odkryje Pan, że wszystko zaczyna się układać, aby pomóc Panu w podróży.

Gdy już określi Pan swoje „dlaczego”, będzie Pan chciał określić swoje „jak” – najlepszy sposób postępowania. Oceny internetowe, takie jak StrengthsFinder lub Myers Briggs, mogą wiele powiedzieć o Pani. Profesjonalni trenerzy życiowi również mogą pomóc wskazać Panu właściwy kierunek. Proszę znaleźć kogoś, z kim czują się Państwo komfortowo. Proszę przeprowadzić wywiad z wszystkimi potencjalnymi kandydatami. Proszę zapytać, czy sami mają coachów – ci dobrzy zazwyczaj mają.

„Coachowie dysponują wieloma narzędziami, których Państwo nie mają, po prostu dlatego, że tym się zajmują zawodowo”.
Każdy, kto jest zainteresowany samodoskonaleniem, powinien stale się uczyć i czytać. Książki, audiobooki i podcasty mogą otworzyć nowe drogi myślowe. Nawet książki, które nie do końca się z Panem zgadzają, prawdopodobnie zawierają spostrzeżenia, które kiedyś Pan zastosuje.

Grupy rówieśnicze są idealne do wymiany pomysłów i uzyskania informacji zwrotnej. Odosobnienia stanowią dynamiczną i intensywną platformę do samorealizacji. W miarę zdobywania wiedzy o sobie i o tym, jak Pani przewodzi, proszę stosować to, czego się Pani nauczy, w ramach dążenia do stania się bardziej wdzięcznym liderem.

O autorze

Certyfikowany coach Alexsys Thompson pracuje jako adiunkt w The Center for Creative Leadership.